2e deel verslag, zomervakantie 2014
Door: Ina L
Blijf op de hoogte en volg Jan en Ina
25 Juli 2014 | Nederland, Hoogeveen
Zondag, 20 juli 2014 dag 10
Vannacht had het stevig geregend, dus het voelde wat lekkerder aan qua temperatuur.
Gelukkig konden we nog gewoon buiten ontbijten.
Nadat de spullen waren afgewassen en alles was opgeruimd, konden we vertrekken.
Om 9.00 uur reden we de camping af.
Het plan was om in ieder geval richting Munchen te rijden en dan onderweg bekijken wat we zouden gaan doen.
Dit lieten we afhangen van hoe druk het zou zijn op de weg en zo.
De route liep van Trier, Kaiserslautern, Karlsruhe, Stuttgart, Munchen in totaal zo’n 550 km.
We wisten dat we veel wegwerkzaamheden zouden tegenkomen, maar wisten niet hoeveel oponthoud dat zou opleveren.
Het 1e stuk verliep voorspoedig, het was niet druk en een enkele vrachtwagen haalden we in.
We hadden gekozen om op zondag te rijden omdat er dan in Duitsland geen vracht verkeer mag rijden boven de 7500 kg.
Dat scheelt dus een hoop verkeer ;-).
Na Kaiserslautern begon het druk te worden. Ook door verschillende snelwegen die dan samen vallen.
Onderweg hebben we nog een keer gestopt om een broodje te eten.
En toen besloten we ook om door te rijden naar de stadscamping in Munchen, en om dan maandag Munchen met een bezoek te vereren.
We zijn onderweg zo’n 18 wegwerkzaamheden tegengekomen, gelukkig konden we wel redelijk doorrijden, maar wel de snelheid steeds moeten verminderen naar 80 of soms 60 km.
2x hebben we in een langzaamrijdende file gestaan. In totaal hebben deze beperkingen ons toch zo’n 1 ½ uur gekost.
We hadden goed weer onderweg, zelfs een beetje te warm nog. 2 jaar geleden is de airco kapot gegaan en deze hebben we niet laten maken. Maar gelukkig hebben we “ARKO” ;-).
30 km voor Munchen begon de lucht te betrekken en ja hoor, regen. Dit hield aan tot aan Munchen.
Om 16.30 uur reden we de stadscamping op bij Munchen, genaamd Thalkirchen.
We besluiten om 2 nachten te blijven en betalen € 23,00 per nacht, excl. douchen.
We keken onze ogen uit. Geen mooie plekken, maar dat hadden we ook niet verwacht.
De campers, caravans en tenten, stonden dicht op elkaar, zo economisch mogelijk. Om maar zoveel mogelijk kwijt te kunnen. Stuk of 5 toiletgebouwen. Deze camping is echt een overnachtingscamping…..
Zoals belooft het 1e deel van de reis verstuurd.
Nadien zijn we hier nog een stuk gaan lopen, langs de Isar, een snelstromende rivier.
En we zijn neergestreken bij een biergarten waar Ina heerlijk heeft gegeten ;-). Ina koos voor een schweinehackse, een heerlijk stuk mals vlees en Jan koos gewoon voor een schnitzel. Wat baalde hij toen hij het lekkere stuk vlees van Ina zag en helemaal toen hij het had geproeft .
Bij de camper nog wat gelezen en toen snel gaan slapen.
Maandag, 21 juli 2014 dag 11
De vooruitzichten voor vandaag waren niet bijzonder goed. Maar we besloten om gewoon op de fiets naar de stad te gaan.
Het was wel lekker weer vanochtend, nog buiten kunnen ontbijten. Spullen gepakt en in ons t-shirt richting de alt-stad gefietst. Langs de Isar, fietste het vlot weg. Een paar caches op gepakt en ook een paar niet gevonden, maar niet langer dan 5 min. gezocht, zonde van de tijd.
Het was wel bewolkt weer, maar een prima temperatuur.
Na zo’n 5 km kwamen we in de stad aan. De fietsen ergens neergezet en maar lopend verder. Dit omdat er veel voetgangersgebieden zijn. Ons 1e doel was naar de Marienplatz te lopen, het centrale plein van Munchen.
Wat een drukte hier zeg, en dat al zo vroeg (10.00 uur).
Het oude stadhuis op deze platz is een schitterend gebouw met een mooi klokkenspel.
We hebben een kleine Multi gelopen om zo langs mooie bezienswaardige plekjes te komen in deze omgeving.
Helaas begon het tijdens deze Multi wat te regenen, regenjas aan en gewoon verder gaan.
De route afgemaakt en toen ergens een lekker kopje koffie gedronken.
Maar natuurlijk wilden we meer zien, nog een paar caches gedaan.
Maar het begon steeds harder te regenen, niet aangenaam.
We besloten om een groot warenhuis (Kaufhof) in te gaan, net zoals vele andere mensen ;-).
We zijn op de 5e verdieping begonnen en hebben alle verdiepingen doorgelopen. Buiten gekomen regende het nog behoorlijk.
Apple store was er tegenover, dus daar ook nog maar even heen.
Gratis WIFI ;-). Maar wat een personeel liep hier rond zeg en bijna allemaal bezig met een klant. We denken dat de winkel ong. zo groot is als de DA winkel en dan 2 verdiepingen. Per verdieping zo’n 25 werknemers….. Mooi omdat te zien.
Het bleef regenen, maar minder hard. Nog maar eens even op pad.
Naar de Viktalienmarkt; een gezellig marktplein met allemaal gezellige kraampjes, voor elk wat wils.
We zijn nog wat door de stad gelopen, Munchen heeft veel winkels, voor elk wat wils…….
Ook dus heeeeeeeeeele dure ;-).
Maar verder ook de winkels die je ook bij ons ziet in de grotere steden.
Het zat niet mee met de regen. Het begon weer harder te regenen…..
Ergens een drankje genomen en wat gegeten.
Tegen 18.30 uur begon het wat minder hard te regenen, dus maar terug gefietst naar de camping.
Helaas hebben we niet alles gezin, wat we wilden bekijken.
Ook hier maar een keertje terug komen.
Toch al met al zo’n 10 km gefietst en 15 km gelopen.
Voor morgen hebben we de afspraak met Harold en Sorrel staan.
Het is de verdere avond helaas blijven regenen.
Knus gezeten in de camper, kaarsje aan en een baco erbij .
Dinsdag 22 juli 2014 dag 12
Vanmorgen was het gelukkig droog. Het was wel bewolkt, maar we hebben buiten kunnen ontbijten.
Spullen opgeruimd, gedoucht en op naar schloss Nymphenburg,het moet één van de mooiste paleizen zijn…..
Wij waren van plan om in de tuinen te gaan lopen. Deze tuinen zouden moeten lijken op de tuinen bij paleis Versailles.
Maar dat vonden wij niet.
Het slot ligt tegen het centrum van Munchen aan, de tuinen zijn mooi om door te lopen en er is ook nog een groot bos bij.
Voor de inwoners van Munchen, is dit een mooi gebied, maar wij zijn teveel verwend.
We hebben toch zo’n 6 km nog even gelopen.
Net toen we terug liepen richting de camper begon het te regenen. Wij hebben toch kunnen lopen in ons t-shirt.
Dus we hadden wel mazzel.
Bij de camping gekomen, kwamen we erachter dat ons opstapje op de camping was achter gebleven.
We wilden niet meer terug rijden, want dan moesten we nog een deel van de stad door, dat koste ons heen en terug toch wel 1 uur. Dus moeten we het maar even zonder doen.
Nu richting Oostenrijk, 12.30 uur reden we Munchen uit.
Langs de autobaan hebben we nog wat gegeten en een Oostenrijks vignet gekocht voor 10 dagen voor € 8,50.
Als we langer dan 10 dagen blijven dan kopen we er nog 1, maar op dit moment weten we niet hoelang we in Oostenrijk blijven.
De reis liep verder voorspoedig.
Wel veel regen onderweg, maar we zaten droog.
In Oostenrijk moesten we al gauw de snel weg af. De laatste 80 km ging via een soort B-weg.
Soms tussen bergen door, dorpjes en over riviertjes.
We hadden onder in duitsland al mooie vergezichten gezien, maar dat was hier ook zo.
De dorpjes vonden we lieflijk aan doen. Wat grotere huizen met overal bloembakken op de balkons.
Tomtom was af en toe het spoor bijster, tussen de bergen, deze had dan geen satelietontvangst.
Maar we konden geen kant op, dus gewoon de weg maar volgen.
Tegen 16.15 uur reden we Halstatt door, een mooi toeristisch dorpje langs de Halstattersee. Eén dorpje verder was Obertraun.
Het adres stond in de tomtom, maar deze kon het adres niet vinden. Wat heen en weer gereden en toen Harold maar gebeld.
Bleek dus dat we al voor hun huis waren langs gereden. Maar de nummers kloppen daar niet. Het is niet zo op volgorde zoals bij ons. Du nummers staan gewoon door elkaar. Het ligt er aan welk huis het eerst gebouwd is die heeft het laagste nr. …..
Afijn, na gebeld te hebben, reden we er zo naar toe. Ties (hun oudste zoon, van ong. 12 jaar) stond ons bij de weg op te wachten.
De camper konden we naast hun huis neer zetten, op hun erf. Konden we mooi in de camper slapen.
’s Avonds lekker gegeten, geklets en wat gedronken.
En evt. plannen gemaakt voor de volgende dag……
Maar Harold wilde eerst het weer van de volgende ochtend afwachten. Want het kan daar nog wel eens onbestendig zijn.
Woensdag 23 juli 2014 dag 13
De volgende ochtend was het droog, maar nog wel bewolkt en er was kans op een bui.
De wolken hingen ook nog halverwege de berg, aan de overkant van het meer. Vanuit hun huis, kun je het meer niet zien, want daar staan weer andere huizen voor.
Eerst gezamenlijk ontbeten en plannen gemaakt.
We zouden naar de zoutmijn in Halstatt. Als het dan zou gaan regenen, liepen wij droog .
Eerst op de fiets naar Hallstatt, zo’n 4 km. Langs een drukke weg, maar gelukkig een fietspad er naast.
Harold en Sorrel, Ties en Mette (dochtertje van 9 jaar), wilden tevens kennismaken met geocaching.
De avond ervoor hadden we het de kinderen al wat uitgelegd, maar ook gezegd dat als ze er mee bezig waren om te zoeken, dat het dan wel wat duidelijker zou worden.
Op de weg richting Halstatt, lag een cache dus die konden we mooi even doen.
Beide kinderen een GPS en zoeken….., Ties vond deze cache en was dan ook apetrots.
Het was wel grappig, want Harold en Sorrel hadden hier gewandeld, maar op het plekje van de cache waren ze niet geweest.
En dat was wel een heel bijzonder plekje. Zo zie je maar weer, met geocaching kom je nog eens ergens ;-).
In Halstatt de fiets bij de kabelbaan neegezet, maar we zouden gaan lopen naar de zoutmijnen. Een wandelpad met behoorlijke stijgingen.
Eerst het leuke dorpje Halstatt nog doorgelopen, gezellig en toeristisch met allemaal leuke winkeltjes. Hier vond Ties de 2e cache.
Al gauw begon de wandeling naar boven. Helaas begon het toch te regenen. We liepen onder de bomen, gauw doorgelopen naar een schuilhutje, want daar waren en wel een aantal van op deze weg.
Gewacht tot de ergste regen over was en toen weer doorgelopen. Doordat we stegen, werden de uitzichten ook steeds mooier. Over het meer, de bergen en het dorpje Halstatt. Je blijft foto’s maken.
Na ongeveer 1 ½ uur waren we bij de zoutmijnen aangekomen. We zouden daar een rondleiding gaan doen, over het ontstaan van deze zoutmijnen en zo. Maar eerst werd er gezocht naar een cache, deze vond Mette. Ze vonden het wel leuk.
We kregen een overal aan, omdat we ook nog zouden glijden. Lachen hoor. We liepen als een stel gevangenen achter elkaar aan de mijn in. De excursie was in het engels en Duits, goed te volgen. Af en toe een film, stukje lopen dingen zien. 2 x glijden naar een ander niveau. De 1e keer was niet zo lang; 25 m ongeveer en de 2e was 65 m. Net als in het zwembad op je schouderbladen om goed veel vaart te maken. De 1 ging wat sneller dan de ander. Pa ging 27,4 km per uur en mama 29,3 km.
Lekker gillen hahaha. Er werd ook nog een foto gemaakt, maar deze niet genomen, koste € 5,00. Vonden we toch een beetje te duur. Met een trein werden we weer naar buiten gereden. Het was een zeer geslaagde excursie. Foto’s zullen jullie thuis wel zien.
Buiten gekomen was het lekker weer, de zon scheen, de wolken waren opgetrokken en we hadden een schitterend uitzicht.
Tijd voor een ijsje.
We zijn langs een ander pad weer naar beneden gelopen. Mooi hoor, door een soort kloof, met weer andere uitzichten.
Toch nog zo’n 7 km in totaal gelopen. De heenweg was best wel wat pittig. Zijn we niet gewend, die stijgingen.
Door het dorpje weer terug gelopen naar de fiets. Nog een foto gemaakt van de niet gebruikte kabelbaan hahaha.
Bij Winkl 7 aangekomen (daar wonen ze), zwemkleding aan en even in het meer plonsen. Het is nog geen 200 m fietsen van hun huis. Heerlijk koud water brrrrrr, echt zo’n bergmeer. Maar je frist er lekker van op en het vieze zweet is gelijk afgespoeld.
Nadien nog even achter hun huis gezeten en wat gedronken. Hun tuin is helaas niet veel bijzonders, 1 en al onkruid. Maar ze kunnen het niet onderhouden en het maakt hun zelf ook niet uit. Wij zouden een tuinman inhuren. Hun tuin is best groot en het zit gedeelte niet. Deze zou ik uitbreiden. Maar ieder zijn ding.
’s Avonds hebben we bij de pizzeria in het dorpje Obertraun wat gegeten. Vooraf een heerlijke knoflookcrème soep en daarna een pizza. Op de fiets weer terug. Het was nu (22.30 uur) flink afgekoeld, blij met een vest.
Het was een mooie dag vandaag. De weersvoorspellingen waren eerst niet zo goed, maar viel toch heel erg mee.
Nog gekeken wat we de volgende dag zouden gaan doen. Vanwege de weersvoorspellingen, vroeg ontbijten, want in de middag werd er regen verwacht. We zouden naar de Krippenstein gaan, 1 van de hoge toppen van het Dachsteinplateau.
Dus toch een beetje op tijd naar bed, en de volgende morgen vroeg op…….
Donderdag, 24 juli 2014 dag 14
We stonden met mooi weer op, maar het was nog wel fris.
Ontbijten, spullen pakken en op pad. De kinderen waren wel een beetje humeurig dat ze zo vroeg op moesten, maar dat was al gauw verdwenen. Deze dag kregen we van Harold en Sorrel voor onze bruiloft .
In Harold z’n auto naar de cabine liften gereden. De Krippenstein is zo’n 2100 m hoog. Met een overstap in een andere cabine gingen we omhoog . Toch wel weer mooi hoor. Boven moesten we nog een stuk lopen naar de 5 fingers. Een redelijk nieuw gebouwd uitzicht platvorm. Onderweg vroegen de kinderen al of er een cache in de buurt lag. Hier wilden we een Multi doen. Uitgelegd wat dat was. Bij de 5 fingers moesten 2 getallen gezocht worden….
Eerst hebben we genoten van het uitzicht, foto’s gemaakt en Harold gaf wat uitleg over het skigebied. Want ’s winters was dit voor hun dit het skigebied. Voor ons onvoorstelbaar, dat op deze plek ’s winters meer dan 1 meter sneeuw ligt.
Mette vond uiteindelijk de getallen. Helemaal enthousiast was ze. Toen naar de cache en die vond ze ook nog.
Op deze plek zijn we een poosje gebleven, want er waren parapenters. Sommigen sprongen alleen, maar er waren ook duo sprongen. Mooi om te zien. Het weer was heerlijk, we liepen in ons t-shirt.
Via een cache zouden we lopen naar een kruis, de route zou zo’n 3 uur zijn, maar we gingen van het normale pad af. Als steenbokken, berggeiten liepen we over een soms onherkenbaar pad. Maar door geverfde tekens wisten we hoe we moesten lopen. Harold, Sorrel en kids hadden dit ook nog niet eerder gedaan en vonden het wel echt bijzonder. Door het cachen kwamen zij nu ook op punten, waar ze anders niet waren geweest.
We kwamen bij de cache, van deze cache hebben jullie een filmpje op FB kunnen zien, deze had Harold geplaatst.
Ties vond het ook prachtig. We genoten van de omgeving, van de uitgestrektheid en we hoorden niets. Op dit pad zijn we buiten 1 cacher niemand tegengekomen. Cache was gevonden, hier nog wat gegeten en toen verder gelopen naar het kruis.
Dit was verder niet zo veel bijzonders hoor. Maar we liepen lekker in de zon. Lekker kletsen en zo.
Vanaf het kruis was het nog 1 ½ uur lopen naar de lift. Door het geklauter en zo, hadden we het allemaal wel een beetje gehad. Maar we moesten nog weer terug.
Onderweg is Ties nog in een paar bomen geklommen om zirben te plukken, van deze zirben maken Harold en Sorrel een schnabs, een soort likeurtje. Lachen hoor, Ties hing als een aap in een boom. Deze vruchten mag je eigenlijk niet plukken. Maar als je het doet mag je er 3 per persoon meenemen, doordat wij erbij waren mochten ze wat meer mee nemen.
Uiteindelijk bij de hut aangekomen en ons tegoed gedaan aan een bier en/of radler en een heerlijk apfelstrudel met vanillesaus. We hadden zo’n 7 uur gelopen en 13 km afgelegd. Dus we hadden het wel verdiend.
Maar we voelden ons lichaam wel, maar niemand klaagde, zelfs de kinderen niet….. We hadden het toch maar even gedaan.
In 3 etappes met cabineliften weer terug naar de auto.
Voor ons was het te laat om te vertrekken (17.30 uur). We hadden al besloten om nog een nacht te blijven.
Tot 23.00 uur hebben we nog buiten kunnen zitten, dit komt hier niet vaak voor. Want meestal koelt het wel af.
En weer was het een mooie dag. Het is de hele dag droog gebleven en de zon heeft volop geschenen. We waren allemaal wel verkleurd. Oh ja, Ze hebben ook een cachenaam; de Vriendschap, hun huis in Oost-Knollendam heet ook zo.
Vrijdag, 25 juli 2014 dag 15
Dag van vertrek. We hebben leuke dagen gehad met de familie Halewijn.
Na het ontbijt om 09.30 uur vertrokken, eerst richting Bad Goisern. Om boodschappen te doen en voor Oostenrijk ook een pre-paid kaartje te kopen voor de WIFI. In dit plaatsje is een Hofer, een soort Oostenrijkse Aldi.
Zo gezegd, zo gedaan. We waren snel klaar.
Nu richting Zell am See. De campings rondom Zell am See waren behoorlijk prijzig. Dus Ina had een camping bij Maishofen, zo’n 5 km van Zell am See af gevonden. Deze camping was in ieder geval € 10,00 per nacht goedkoper. Nu maar hopen dat er plek was.
Tegen 12.30 uur reden we de camping op. DE reis was voorspoedig verlopen.
We staan nu op camping Bad Neunbrunnen am Waldsee in Maishofen. We staan hier voor € 22,30 per nacht.
We wisten nog niet hoe lang we hier zouden blijven. Dus heeft de eigenaar ons op een plek neergezet, die nog niet gereserveerd was. En we konden hier dan blijven staan tot zo lang we wilden.
Mooi zo.
Camper neergezet en gelijk een was gedraaid. Het was nu mooi weer, dus kon de was mooi drogen. Want je weet het qua weer hier maar nooit.
Het is een rustige camping, ligt aan een meertje, waar je kunt vissen en zwemmen.
Vandaag verder rustig aan gedaan. Ook vandaag was het mooi weer.
Tegen 17.00 uur nog het dorpje in gefietst om info op te halen over de omgeving bij een informatiecentrum.
Nog een paar caches gedaan en weer teruggefiets.
Na het avond eten nog even buiten kunnen zitten, maar het koelde snel af.
Ina moest van de laatste paar dagen het reisverslag nog bij werken. Dus dat gedaan en Jan heeft wat zitten lezen.
Morgen weten we nog niet precies wat we gaan doen. Eerst maar even bekijken hoe het weer is……
En nu kan er weer een deel worden verstuurd.
Vannacht had het stevig geregend, dus het voelde wat lekkerder aan qua temperatuur.
Gelukkig konden we nog gewoon buiten ontbijten.
Nadat de spullen waren afgewassen en alles was opgeruimd, konden we vertrekken.
Om 9.00 uur reden we de camping af.
Het plan was om in ieder geval richting Munchen te rijden en dan onderweg bekijken wat we zouden gaan doen.
Dit lieten we afhangen van hoe druk het zou zijn op de weg en zo.
De route liep van Trier, Kaiserslautern, Karlsruhe, Stuttgart, Munchen in totaal zo’n 550 km.
We wisten dat we veel wegwerkzaamheden zouden tegenkomen, maar wisten niet hoeveel oponthoud dat zou opleveren.
Het 1e stuk verliep voorspoedig, het was niet druk en een enkele vrachtwagen haalden we in.
We hadden gekozen om op zondag te rijden omdat er dan in Duitsland geen vracht verkeer mag rijden boven de 7500 kg.
Dat scheelt dus een hoop verkeer ;-).
Na Kaiserslautern begon het druk te worden. Ook door verschillende snelwegen die dan samen vallen.
Onderweg hebben we nog een keer gestopt om een broodje te eten.
En toen besloten we ook om door te rijden naar de stadscamping in Munchen, en om dan maandag Munchen met een bezoek te vereren.
We zijn onderweg zo’n 18 wegwerkzaamheden tegengekomen, gelukkig konden we wel redelijk doorrijden, maar wel de snelheid steeds moeten verminderen naar 80 of soms 60 km.
2x hebben we in een langzaamrijdende file gestaan. In totaal hebben deze beperkingen ons toch zo’n 1 ½ uur gekost.
We hadden goed weer onderweg, zelfs een beetje te warm nog. 2 jaar geleden is de airco kapot gegaan en deze hebben we niet laten maken. Maar gelukkig hebben we “ARKO” ;-).
30 km voor Munchen begon de lucht te betrekken en ja hoor, regen. Dit hield aan tot aan Munchen.
Om 16.30 uur reden we de stadscamping op bij Munchen, genaamd Thalkirchen.
We besluiten om 2 nachten te blijven en betalen € 23,00 per nacht, excl. douchen.
We keken onze ogen uit. Geen mooie plekken, maar dat hadden we ook niet verwacht.
De campers, caravans en tenten, stonden dicht op elkaar, zo economisch mogelijk. Om maar zoveel mogelijk kwijt te kunnen. Stuk of 5 toiletgebouwen. Deze camping is echt een overnachtingscamping…..
Zoals belooft het 1e deel van de reis verstuurd.
Nadien zijn we hier nog een stuk gaan lopen, langs de Isar, een snelstromende rivier.
En we zijn neergestreken bij een biergarten waar Ina heerlijk heeft gegeten ;-). Ina koos voor een schweinehackse, een heerlijk stuk mals vlees en Jan koos gewoon voor een schnitzel. Wat baalde hij toen hij het lekkere stuk vlees van Ina zag en helemaal toen hij het had geproeft .
Bij de camper nog wat gelezen en toen snel gaan slapen.
Maandag, 21 juli 2014 dag 11
De vooruitzichten voor vandaag waren niet bijzonder goed. Maar we besloten om gewoon op de fiets naar de stad te gaan.
Het was wel lekker weer vanochtend, nog buiten kunnen ontbijten. Spullen gepakt en in ons t-shirt richting de alt-stad gefietst. Langs de Isar, fietste het vlot weg. Een paar caches op gepakt en ook een paar niet gevonden, maar niet langer dan 5 min. gezocht, zonde van de tijd.
Het was wel bewolkt weer, maar een prima temperatuur.
Na zo’n 5 km kwamen we in de stad aan. De fietsen ergens neergezet en maar lopend verder. Dit omdat er veel voetgangersgebieden zijn. Ons 1e doel was naar de Marienplatz te lopen, het centrale plein van Munchen.
Wat een drukte hier zeg, en dat al zo vroeg (10.00 uur).
Het oude stadhuis op deze platz is een schitterend gebouw met een mooi klokkenspel.
We hebben een kleine Multi gelopen om zo langs mooie bezienswaardige plekjes te komen in deze omgeving.
Helaas begon het tijdens deze Multi wat te regenen, regenjas aan en gewoon verder gaan.
De route afgemaakt en toen ergens een lekker kopje koffie gedronken.
Maar natuurlijk wilden we meer zien, nog een paar caches gedaan.
Maar het begon steeds harder te regenen, niet aangenaam.
We besloten om een groot warenhuis (Kaufhof) in te gaan, net zoals vele andere mensen ;-).
We zijn op de 5e verdieping begonnen en hebben alle verdiepingen doorgelopen. Buiten gekomen regende het nog behoorlijk.
Apple store was er tegenover, dus daar ook nog maar even heen.
Gratis WIFI ;-). Maar wat een personeel liep hier rond zeg en bijna allemaal bezig met een klant. We denken dat de winkel ong. zo groot is als de DA winkel en dan 2 verdiepingen. Per verdieping zo’n 25 werknemers….. Mooi omdat te zien.
Het bleef regenen, maar minder hard. Nog maar eens even op pad.
Naar de Viktalienmarkt; een gezellig marktplein met allemaal gezellige kraampjes, voor elk wat wils.
We zijn nog wat door de stad gelopen, Munchen heeft veel winkels, voor elk wat wils…….
Ook dus heeeeeeeeeele dure ;-).
Maar verder ook de winkels die je ook bij ons ziet in de grotere steden.
Het zat niet mee met de regen. Het begon weer harder te regenen…..
Ergens een drankje genomen en wat gegeten.
Tegen 18.30 uur begon het wat minder hard te regenen, dus maar terug gefietst naar de camping.
Helaas hebben we niet alles gezin, wat we wilden bekijken.
Ook hier maar een keertje terug komen.
Toch al met al zo’n 10 km gefietst en 15 km gelopen.
Voor morgen hebben we de afspraak met Harold en Sorrel staan.
Het is de verdere avond helaas blijven regenen.
Knus gezeten in de camper, kaarsje aan en een baco erbij .
Dinsdag 22 juli 2014 dag 12
Vanmorgen was het gelukkig droog. Het was wel bewolkt, maar we hebben buiten kunnen ontbijten.
Spullen opgeruimd, gedoucht en op naar schloss Nymphenburg,het moet één van de mooiste paleizen zijn…..
Wij waren van plan om in de tuinen te gaan lopen. Deze tuinen zouden moeten lijken op de tuinen bij paleis Versailles.
Maar dat vonden wij niet.
Het slot ligt tegen het centrum van Munchen aan, de tuinen zijn mooi om door te lopen en er is ook nog een groot bos bij.
Voor de inwoners van Munchen, is dit een mooi gebied, maar wij zijn teveel verwend.
We hebben toch zo’n 6 km nog even gelopen.
Net toen we terug liepen richting de camper begon het te regenen. Wij hebben toch kunnen lopen in ons t-shirt.
Dus we hadden wel mazzel.
Bij de camping gekomen, kwamen we erachter dat ons opstapje op de camping was achter gebleven.
We wilden niet meer terug rijden, want dan moesten we nog een deel van de stad door, dat koste ons heen en terug toch wel 1 uur. Dus moeten we het maar even zonder doen.
Nu richting Oostenrijk, 12.30 uur reden we Munchen uit.
Langs de autobaan hebben we nog wat gegeten en een Oostenrijks vignet gekocht voor 10 dagen voor € 8,50.
Als we langer dan 10 dagen blijven dan kopen we er nog 1, maar op dit moment weten we niet hoelang we in Oostenrijk blijven.
De reis liep verder voorspoedig.
Wel veel regen onderweg, maar we zaten droog.
In Oostenrijk moesten we al gauw de snel weg af. De laatste 80 km ging via een soort B-weg.
Soms tussen bergen door, dorpjes en over riviertjes.
We hadden onder in duitsland al mooie vergezichten gezien, maar dat was hier ook zo.
De dorpjes vonden we lieflijk aan doen. Wat grotere huizen met overal bloembakken op de balkons.
Tomtom was af en toe het spoor bijster, tussen de bergen, deze had dan geen satelietontvangst.
Maar we konden geen kant op, dus gewoon de weg maar volgen.
Tegen 16.15 uur reden we Halstatt door, een mooi toeristisch dorpje langs de Halstattersee. Eén dorpje verder was Obertraun.
Het adres stond in de tomtom, maar deze kon het adres niet vinden. Wat heen en weer gereden en toen Harold maar gebeld.
Bleek dus dat we al voor hun huis waren langs gereden. Maar de nummers kloppen daar niet. Het is niet zo op volgorde zoals bij ons. Du nummers staan gewoon door elkaar. Het ligt er aan welk huis het eerst gebouwd is die heeft het laagste nr. …..
Afijn, na gebeld te hebben, reden we er zo naar toe. Ties (hun oudste zoon, van ong. 12 jaar) stond ons bij de weg op te wachten.
De camper konden we naast hun huis neer zetten, op hun erf. Konden we mooi in de camper slapen.
’s Avonds lekker gegeten, geklets en wat gedronken.
En evt. plannen gemaakt voor de volgende dag……
Maar Harold wilde eerst het weer van de volgende ochtend afwachten. Want het kan daar nog wel eens onbestendig zijn.
Woensdag 23 juli 2014 dag 13
De volgende ochtend was het droog, maar nog wel bewolkt en er was kans op een bui.
De wolken hingen ook nog halverwege de berg, aan de overkant van het meer. Vanuit hun huis, kun je het meer niet zien, want daar staan weer andere huizen voor.
Eerst gezamenlijk ontbeten en plannen gemaakt.
We zouden naar de zoutmijn in Halstatt. Als het dan zou gaan regenen, liepen wij droog .
Eerst op de fiets naar Hallstatt, zo’n 4 km. Langs een drukke weg, maar gelukkig een fietspad er naast.
Harold en Sorrel, Ties en Mette (dochtertje van 9 jaar), wilden tevens kennismaken met geocaching.
De avond ervoor hadden we het de kinderen al wat uitgelegd, maar ook gezegd dat als ze er mee bezig waren om te zoeken, dat het dan wel wat duidelijker zou worden.
Op de weg richting Halstatt, lag een cache dus die konden we mooi even doen.
Beide kinderen een GPS en zoeken….., Ties vond deze cache en was dan ook apetrots.
Het was wel grappig, want Harold en Sorrel hadden hier gewandeld, maar op het plekje van de cache waren ze niet geweest.
En dat was wel een heel bijzonder plekje. Zo zie je maar weer, met geocaching kom je nog eens ergens ;-).
In Halstatt de fiets bij de kabelbaan neegezet, maar we zouden gaan lopen naar de zoutmijnen. Een wandelpad met behoorlijke stijgingen.
Eerst het leuke dorpje Halstatt nog doorgelopen, gezellig en toeristisch met allemaal leuke winkeltjes. Hier vond Ties de 2e cache.
Al gauw begon de wandeling naar boven. Helaas begon het toch te regenen. We liepen onder de bomen, gauw doorgelopen naar een schuilhutje, want daar waren en wel een aantal van op deze weg.
Gewacht tot de ergste regen over was en toen weer doorgelopen. Doordat we stegen, werden de uitzichten ook steeds mooier. Over het meer, de bergen en het dorpje Halstatt. Je blijft foto’s maken.
Na ongeveer 1 ½ uur waren we bij de zoutmijnen aangekomen. We zouden daar een rondleiding gaan doen, over het ontstaan van deze zoutmijnen en zo. Maar eerst werd er gezocht naar een cache, deze vond Mette. Ze vonden het wel leuk.
We kregen een overal aan, omdat we ook nog zouden glijden. Lachen hoor. We liepen als een stel gevangenen achter elkaar aan de mijn in. De excursie was in het engels en Duits, goed te volgen. Af en toe een film, stukje lopen dingen zien. 2 x glijden naar een ander niveau. De 1e keer was niet zo lang; 25 m ongeveer en de 2e was 65 m. Net als in het zwembad op je schouderbladen om goed veel vaart te maken. De 1 ging wat sneller dan de ander. Pa ging 27,4 km per uur en mama 29,3 km.
Lekker gillen hahaha. Er werd ook nog een foto gemaakt, maar deze niet genomen, koste € 5,00. Vonden we toch een beetje te duur. Met een trein werden we weer naar buiten gereden. Het was een zeer geslaagde excursie. Foto’s zullen jullie thuis wel zien.
Buiten gekomen was het lekker weer, de zon scheen, de wolken waren opgetrokken en we hadden een schitterend uitzicht.
Tijd voor een ijsje.
We zijn langs een ander pad weer naar beneden gelopen. Mooi hoor, door een soort kloof, met weer andere uitzichten.
Toch nog zo’n 7 km in totaal gelopen. De heenweg was best wel wat pittig. Zijn we niet gewend, die stijgingen.
Door het dorpje weer terug gelopen naar de fiets. Nog een foto gemaakt van de niet gebruikte kabelbaan hahaha.
Bij Winkl 7 aangekomen (daar wonen ze), zwemkleding aan en even in het meer plonsen. Het is nog geen 200 m fietsen van hun huis. Heerlijk koud water brrrrrr, echt zo’n bergmeer. Maar je frist er lekker van op en het vieze zweet is gelijk afgespoeld.
Nadien nog even achter hun huis gezeten en wat gedronken. Hun tuin is helaas niet veel bijzonders, 1 en al onkruid. Maar ze kunnen het niet onderhouden en het maakt hun zelf ook niet uit. Wij zouden een tuinman inhuren. Hun tuin is best groot en het zit gedeelte niet. Deze zou ik uitbreiden. Maar ieder zijn ding.
’s Avonds hebben we bij de pizzeria in het dorpje Obertraun wat gegeten. Vooraf een heerlijke knoflookcrème soep en daarna een pizza. Op de fiets weer terug. Het was nu (22.30 uur) flink afgekoeld, blij met een vest.
Het was een mooie dag vandaag. De weersvoorspellingen waren eerst niet zo goed, maar viel toch heel erg mee.
Nog gekeken wat we de volgende dag zouden gaan doen. Vanwege de weersvoorspellingen, vroeg ontbijten, want in de middag werd er regen verwacht. We zouden naar de Krippenstein gaan, 1 van de hoge toppen van het Dachsteinplateau.
Dus toch een beetje op tijd naar bed, en de volgende morgen vroeg op…….
Donderdag, 24 juli 2014 dag 14
We stonden met mooi weer op, maar het was nog wel fris.
Ontbijten, spullen pakken en op pad. De kinderen waren wel een beetje humeurig dat ze zo vroeg op moesten, maar dat was al gauw verdwenen. Deze dag kregen we van Harold en Sorrel voor onze bruiloft .
In Harold z’n auto naar de cabine liften gereden. De Krippenstein is zo’n 2100 m hoog. Met een overstap in een andere cabine gingen we omhoog . Toch wel weer mooi hoor. Boven moesten we nog een stuk lopen naar de 5 fingers. Een redelijk nieuw gebouwd uitzicht platvorm. Onderweg vroegen de kinderen al of er een cache in de buurt lag. Hier wilden we een Multi doen. Uitgelegd wat dat was. Bij de 5 fingers moesten 2 getallen gezocht worden….
Eerst hebben we genoten van het uitzicht, foto’s gemaakt en Harold gaf wat uitleg over het skigebied. Want ’s winters was dit voor hun dit het skigebied. Voor ons onvoorstelbaar, dat op deze plek ’s winters meer dan 1 meter sneeuw ligt.
Mette vond uiteindelijk de getallen. Helemaal enthousiast was ze. Toen naar de cache en die vond ze ook nog.
Op deze plek zijn we een poosje gebleven, want er waren parapenters. Sommigen sprongen alleen, maar er waren ook duo sprongen. Mooi om te zien. Het weer was heerlijk, we liepen in ons t-shirt.
Via een cache zouden we lopen naar een kruis, de route zou zo’n 3 uur zijn, maar we gingen van het normale pad af. Als steenbokken, berggeiten liepen we over een soms onherkenbaar pad. Maar door geverfde tekens wisten we hoe we moesten lopen. Harold, Sorrel en kids hadden dit ook nog niet eerder gedaan en vonden het wel echt bijzonder. Door het cachen kwamen zij nu ook op punten, waar ze anders niet waren geweest.
We kwamen bij de cache, van deze cache hebben jullie een filmpje op FB kunnen zien, deze had Harold geplaatst.
Ties vond het ook prachtig. We genoten van de omgeving, van de uitgestrektheid en we hoorden niets. Op dit pad zijn we buiten 1 cacher niemand tegengekomen. Cache was gevonden, hier nog wat gegeten en toen verder gelopen naar het kruis.
Dit was verder niet zo veel bijzonders hoor. Maar we liepen lekker in de zon. Lekker kletsen en zo.
Vanaf het kruis was het nog 1 ½ uur lopen naar de lift. Door het geklauter en zo, hadden we het allemaal wel een beetje gehad. Maar we moesten nog weer terug.
Onderweg is Ties nog in een paar bomen geklommen om zirben te plukken, van deze zirben maken Harold en Sorrel een schnabs, een soort likeurtje. Lachen hoor, Ties hing als een aap in een boom. Deze vruchten mag je eigenlijk niet plukken. Maar als je het doet mag je er 3 per persoon meenemen, doordat wij erbij waren mochten ze wat meer mee nemen.
Uiteindelijk bij de hut aangekomen en ons tegoed gedaan aan een bier en/of radler en een heerlijk apfelstrudel met vanillesaus. We hadden zo’n 7 uur gelopen en 13 km afgelegd. Dus we hadden het wel verdiend.
Maar we voelden ons lichaam wel, maar niemand klaagde, zelfs de kinderen niet….. We hadden het toch maar even gedaan.
In 3 etappes met cabineliften weer terug naar de auto.
Voor ons was het te laat om te vertrekken (17.30 uur). We hadden al besloten om nog een nacht te blijven.
Tot 23.00 uur hebben we nog buiten kunnen zitten, dit komt hier niet vaak voor. Want meestal koelt het wel af.
En weer was het een mooie dag. Het is de hele dag droog gebleven en de zon heeft volop geschenen. We waren allemaal wel verkleurd. Oh ja, Ze hebben ook een cachenaam; de Vriendschap, hun huis in Oost-Knollendam heet ook zo.
Vrijdag, 25 juli 2014 dag 15
Dag van vertrek. We hebben leuke dagen gehad met de familie Halewijn.
Na het ontbijt om 09.30 uur vertrokken, eerst richting Bad Goisern. Om boodschappen te doen en voor Oostenrijk ook een pre-paid kaartje te kopen voor de WIFI. In dit plaatsje is een Hofer, een soort Oostenrijkse Aldi.
Zo gezegd, zo gedaan. We waren snel klaar.
Nu richting Zell am See. De campings rondom Zell am See waren behoorlijk prijzig. Dus Ina had een camping bij Maishofen, zo’n 5 km van Zell am See af gevonden. Deze camping was in ieder geval € 10,00 per nacht goedkoper. Nu maar hopen dat er plek was.
Tegen 12.30 uur reden we de camping op. DE reis was voorspoedig verlopen.
We staan nu op camping Bad Neunbrunnen am Waldsee in Maishofen. We staan hier voor € 22,30 per nacht.
We wisten nog niet hoe lang we hier zouden blijven. Dus heeft de eigenaar ons op een plek neergezet, die nog niet gereserveerd was. En we konden hier dan blijven staan tot zo lang we wilden.
Mooi zo.
Camper neergezet en gelijk een was gedraaid. Het was nu mooi weer, dus kon de was mooi drogen. Want je weet het qua weer hier maar nooit.
Het is een rustige camping, ligt aan een meertje, waar je kunt vissen en zwemmen.
Vandaag verder rustig aan gedaan. Ook vandaag was het mooi weer.
Tegen 17.00 uur nog het dorpje in gefietst om info op te halen over de omgeving bij een informatiecentrum.
Nog een paar caches gedaan en weer teruggefiets.
Na het avond eten nog even buiten kunnen zitten, maar het koelde snel af.
Ina moest van de laatste paar dagen het reisverslag nog bij werken. Dus dat gedaan en Jan heeft wat zitten lezen.
Morgen weten we nog niet precies wat we gaan doen. Eerst maar even bekijken hoe het weer is……
En nu kan er weer een deel worden verstuurd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
